Blog prezentujący korespondencję Tadeusza Rawskiego, którego Wielka Wojna zastała w koszarach 3 Pułku Armat Polowych w Dąbiu, teraz dzielnica Krakowa. W zbiorach rodzinnych Krystyny Rusin z domu Rawskiej zachowały się kartki, listy i nieliczne fotografie , które obejmują okres od sierpnia 1914 do roku 1920 i pojedyncze z lat późniejszych.
Tadeusz Rawski urodził się 28 sierpnia 1895 roku w Brzesku. Aktu chrztu dokonał proboszcz parafii w Brzesku ks.Stanisław Dylski, chrzestnymi byli Michał i Wanda Kerekjartowie. Obstetrix ( akuszerka ) Katarzyna Woźniak.
Akta stanu cywilnego Parafii
Rzymskokatolickiej w Brzesku - Księga
urodzeń 1890-1901, Archiwum Narodowe w Krakowie Oddział w Bochni link
Tadeusz był najstarszym synem Michała Rawskiego i Kamili z domu Kerekjarto. W 1913 roku z wyróżnieniem ukończył C.K.Gimnazjum w Jarosławiu.Jako przyszły zawód w sprawozdaniu Dyrekcji wybrał dalszą naukę na Akademii Wojskowej.
Walczył w I wojnie światowej w 3 Pułku Artylerii Polowej m.in w Karpatach i we Włoszech. Po zakończeniu wojny w listopadzie 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego. W stopniu porucznika brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 w szeregach 4 Pułku Artylerii Polowej. Za męstwo okazane na polu walki odznaczony został Orderem Virtuti Militari kl. 5.
Po wojnie zweryfikowany w stopniu kpt. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919 dowodził baterią. W 1923 pełnił obowiązki d-cy II dywizjonu. Awansowany do stopnia mjr-a sł. st. z starszeństwem od 1 VII 1923. W 1924 był d-cą III dywizjonu. Przesunięty po 1925 na stanowisko kwatermistrza 4 Pułku Artylerii Polowej w Inowrocławiu.
Przeniesiony w kwietniu 1929 do 30 Pułku Artylerii Lekkiej we Włodawie na stanowisko d-cy dywizjonu. Do stopnia ppłk-a sł. st. art. awansowany 1 I 1931.
Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 122.
Przeniesiony w marcu 1932 z 30 pal do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu na Sołaczu na stanowisko z-cy d-cy pułku, a w okresie od 18 IV – XI 1935 był p. o. d-cą 7 pac.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych
Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 237
 |
Poświęcenie świetlicy 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu, zorganizowanej przez Oddział Polskiego Białego Krzyża w Poznaniu. Zastępca dowódcy pułku ppłk Rawski (1 z lewej w 1 rzędzie) |
nac
 |
Tadeusz Rawski w koszarach na Sołaczu w Poznaniu - fotografia ze zbiorów rodzinnych. |
W okresie od 20 XI 1935 do 27 VIII 1939 dowodził 12 pal. Do stopnia płk-a sł. st. art. awansowany 19 III 1938. Od 28 VIII 1939 był d-cą artylerii dywizyjnej 12 DP i na tym stanowisku walczył podczas kampanii wrześniowej 1939. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 przedostał się przez Węgry do Francji, gdzie służył w Polskich Siłach Zbrojnych a po upadku Francji w VI 1940 przedostał się do Wielkiej Brytanii. Był m. in. d-cą 7 Dywizjonu Artylerii Lekkiej w składzie 7 Kadrowej Brygady Piechoty, potem w Centrum Wyszkolenia Artylerii.
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, mieszkał w Mickley, Shirland w hrabstwie Derby. Do przejścia na emeryturę pracował jako inspektor ( surveyor). Zmarł 5 stycznia 1973 roku. Prochy Tadeusza zostały przywiezione do Polski i złożone na cmentarzu w Makowie Podhalańskim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz